- radiotransmisiúne
- s. f. (sil. -di-o-, -si-u-; mf. -trans-), g.-d. art. radiotransmisiúnii; pl. radiotransmisiúni
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
radiotransmisiune — RADIOTRANSMISIÚNE, radiotransmisiuni, s.f. 1. Transmitere la distanţă prin unde electromagnetice a unor sunete, a unor semnale sau a unor imagini. 2. (impr.) Transmisiune de radiodifuziune; program transmis printr un sistem de radiodifuziune. [pr … Dicționar Român
radioemisiune — RADIOEMISIÚNE, radioemisiuni, s.f. 1. Producere a undelor electromagnetice în scopul realizării unei radiocomunicaţii. 2. Emisiune radiofonică cu ajutorul căreia se transmit ştiri, programe culturale etc. [pr.: di o e mi si u . – var.:… … Dicționar Român
radiotransmisie — RADIOTRANSMÍSIE s.f. v. radiotransmisiune. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
radiotransmisionist — RADIOTRANSMISIONÍST, Ă, radiotransmisionişti, ste, s.m. şi f. Specialist în radiotransmisiuni. [pr.: di o trans mi si o ] – Radiotransmisiune + suf. ist. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 radiotransmisioníst s. m. (sil. di o… … Dicționar Român